W najbliższą niedzielę obchodzony będzie w całej Europie Dzień Numeru Alarmowego. To odpowiednia okazja, by przypomnieć, jakimi zasadami powinniśmy kierować się, wzywając pomoc.

 

Europejski Dzień Numeru Alarmowego 112 obchodzimy w Europie 11 lutego. Dzień ten został ustanowiony przez Unię Europejską, aby promować istnienie oraz właściwe użycie ogólnoeuropejskiego numeru alarmowego 112.

Ogólnoeuropejski numer alarmowy 112 został wprowadzony do użycia w 1991 roku, aby w każdym państwie członkowskim istniał identyczny numer alarmowy. Niektóre kraje Unii Europejskiej posiadają dodatkowe numery alarmowe (np. w Polsce oprócz 112 mamy do dyspozycji aż 13 numerów alarmowych). Od grudnia 2008 roku numer alarmowy jest bezpłatny ze wszystkich sieci komórkowych i stacjonarnych na terenie całej Unii Europejskiej. Rosnąca popularność numeru alarmowego 112 staje się wspólnym symbolem pomocy i wsparcia, ale również Unii Europejskiej.

W 2009 roku Parlament Europejski wespół z Komisją Europejską i Radą Unii Europejskiej podpisał trójstronną konwencję, która ustanawia coroczny Dzień Numeru Alarmowego 112. Jego celem ma być podnoszenie świadomości związanej z dostępem do numeru 112 na terenie całej Europy. 11 lutego został wybrany z uwagi na jego zapis cyfrowy (11.2), który jednoznacznie odwołuje się do numeru 112.

112 to numer alarmowy, bezpłatny i dostępny na terenie całej Unii Europejskiej zarówno dla telefonów stacjonarnych, jak i komórkowych. Numer alarmowy 112 można wybrać w telefonie nieposiadającym karty SIM.

Numer alarmowy 112 odbierany jest w Centrach Powiadamiania Ratunkowego przez operatorów numerów alarmowych.

Numer alarmowy 112 został wprowadzony uchwałą Rady Europy z dnia 29 lipca 1991 roku i usankcjonowany Dyrektywą 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej). W wielu krajach, także w Polsce 112 nie zastępuje dotychczasowych krajowych numerów alarmowych, ale działa obok nich. Jedynie Dania, Finlandia, Holandia, Portugalia, Szwecja, Malta i Rumunia wybrały 112 jako główny krajowy numer alarmowy. 112 stosuje się również  w niektórych krajach spoza UE, takich jak Szwajcaria, Kuwejt, Zimbabwe i RPA.

Kiedy dzwonić na 112?

Na numer alarmowy 112 DZWOŃ tylko w nagłych, wymagających interwencji służb ratowniczych sytuacjach, takich jak:

• wypadki drogowe,
• silne krwawienia i uszkodzenia ciała,
• omdlenia i utrata świadomości,
• pożary,
• przypadki porażenia prądem,
• kradzieże, włamania,
• rozboje i inne przypadki użycia przemocy,
• rozpoznania osoby poszukiwanej przez Policję,
• inna sytuacja nagłego zagrożenia życia, zdrowia, środowiska, mienia, bezpieczeństwa lub porządku publicznego.

Dzwoniąc na numer alarmowy 112 BEZ POTRZEBY i uzasadnienia, BLOKUJESZ linię alarmową osobie, która właśnie w tej chwili może potrzebować natychmiastowej pomocy, a nie może połączyć się z operatorem numerów alarmowych w CPR.

Zastanów się – TY też możesz kiedyś potrzebować pomocy!

Jak dzwonić na 112?

Szybkość przyjęcia zgłoszenia zależy od bardzo wielu czynników, również od sposobu w jaki zgłaszamy konkretne zagrożenie, dlatego bardzo ważne jest, aby w pełni współpracować z operatorem numerów alarmowych w CPR i udzielać tylko istotnych dla niego informacji.

Jak powinno wyglądać prawidłowe zgłoszenie sytuacji alarmowej?

 

• Miejsce rozmowy powinno znajdować się w pobliżu zdarzenia i umożliwiać przeprowadzenie spokojnej rozmowy, nie narażając na niebezpieczeństwo osoby zgłaszającej (odsuń się od źródeł hałasu, stań tak, aby mieć dobry zasięg sieci telekomunikacyjnej, w bezpiecznym dla Ciebie miejscu).
• Jeśli to możliwe, zgłoszenie powinno być wykonywane przez osobę będącą bezpośrednim świadkiem zdarzenia.
• Powiadom pozostałych świadków zdarzenia o tym, że łączysz się z numerem alarmowym 112, tak aby nie dublowali Twojego zgłoszenia.
• Po wybraniu numeru alarmowego 112 cierpliwie czekaj na zgłoszenie się operatora, wykorzystaj czas oczekiwania na zorientowanie się w dokładnym adresie zdarzenia. Nie rozłączaj się w trakcie czekania, kolejka zgłoszeń jest w pełni automatyczna
  i kolejne połączenie nie przyspieszy podjęcia rozmowy przez operatora numerów alarmowych.
• Po zgłoszeniu się operatora bardzo krótko opisz zdarzenie, które chcesz zgłosić - opis ten pozwoli na odróżnienie Twojego wezwania od przypadkowego połączenia niezwiązanego z  zagrożeniem życia, zdrowia lub mienia.
• Odpowiadaj na pytania operatora - kolejność zadawanych pytań nie jest przypadkowa, a ich treść jest niezbędna do pozyskania kluczowych informacji dla służb ratunkowych:

 

1. Podaj dokładny adres lub sposób dotarcia na miejsce zdarzenia, jeśli to możliwe zaczynając od gminy lub powiatu, w którym się znajdujesz.
2. Udziel dodatkowych informacji, o które poprosi Cię operator.
3. Podaj swoje dane tak, aby służby mogły się z Tobą skontaktować w wypadku zaistnienia jakichkolwiek niejasności .

 

• Nie rozłączaj się do czasu wyraźnego potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia -
  w przypadku przedwczesnego zerwania połączenia operator oddzwoni do Ciebie, co może wydłużyć czas obsługi zdarzenia.
• Po zakończonej rozmowie staraj się nie korzystać ze swojego telefonu, aby umożliwić służbom oddzwonienie do Ciebie w celu pozyskania dodatkowych informacji.
• W przypadku zmiany sytuacji już po dokonaniu zgłoszenia, niezwłocznie poinformuj
  o tym operatora numerów alarmowych w Centrum Powiadamiania Ratunkowego.

 

Przy tej okazji przypominamy, że numerem alarmowym do Straży Miejskiej jest 986. W pierwszej kolejności należy do nas zgłaszać prośby związane z interwencjami dotyczącymi ochrony spokoju i porządku publicznego. Warto pamiętać, że zakres ustawowych kompetencji strażników jest ograniczony w porównaniu np. z policją.

 

 

Źródło: www.gov.pl